قلاویز دستی

از قلاویز برای رزوه کردن قسمت داخلی استوانه ها و مهره ها استفاده می شود و در تراشیدن دنده های پیچی بر روی انواع چوب، فلز و پلاستیک کاربرد دارد. به تراش دادن سطوح با کمک قلاویز، قلاویزکاری می گویند.

انواع قلاویز

قلاویزها در دو نوع قلاویز دستی و قلاویز ماشینی وجود دارند.

قلاویز دستی

قلاویز دستی نوعی قلاویز است که راحتی کار با آن و نیز کارایی آن نسبت به قلاویز ماشینی کمتر است اما قیمت قلاویز دستی معمولا برای انجام کارهای محدود مناسب تر است. در کار با قلاویز دستی در ابتدا در سطح مورد نظر یک سوراخ با کمک دریل ایجاد می کنیم و سپس با کمک قلاویز رزوه ها را در داخل آن در می آوریم.

کار با قلاویز دستی

قلاویزهای دستی در قسمت انتهایی خود یک بخش چهارگوش دارند که چرخش با دست را راحت تر می کند. این قلاویزها معمولا به شکل یک مجموعه سه تایی عرضه می شوند که یک فرایند قلاویزکاری غالبا به هر سه‌ی آنها نیازمند است و در موقع خرید قلاویز دستی باید به این نکات توجه داشت. این قلاویزها با نام های پیش رو یا اول رو ، میان رو یا وسط رو و پس رو یا آخر رو نامیده می شوند و در هر مرحله از قلاویز کاری ، به تدریج ، نیروی لازم برای براده برداری کمتر خواهد شد. شیب قلاویزهای پیش رو که اولین ابزار کار است از دو قلاویز دیگر بیشتر است و نیمی از برشکاری را انجام می دهد. سپس قلاویز میان رو به 30 درصد کار می پردازد و در واقع برای ایجاد عمق شیار و دنده ها به کار گرفته می شود و در انتها هم، قلاویز پس رو 20 درصد پایانی کار براده برداری را به اتمام می رساند.

نکات کار با قلاویز دستی

در استفاده از قلاویزهای دستی لازم است به برخی نکات توجه شود تا این فرایند با کارایی بالاتر و صرف انرژی کمتر و ضایعات محدودتر انجام بپذیرد.
در قلاویز کاری دستی رعایت ترتیب قلاویزها اهمیت دارد و نمی توان یکی را به جای دیگری به کار برد.
حتما باید دقت داشت که در موقع کار با قلاویزهای دستی، نیرویی بیش از حد به ابزار و قطعه کار وارد نکنیم زیرا ممکن است به شکستن قلاویز و نیز آسیب رسیدن به قطعه کار منجر شود.
نباید فراموش کرد که در زمان رزوه کاری اجسام فولادی، از روغن مخصوص قلاویز کاری استفاده کرد.
در قلاویز کردن اجسام آلومینیومی بهتر است از نفت بهره برد.
و در آخر باید دانست که در رزوه کاری های کوچک بر روی اجسامی از جنس چدن و برنج، لازم نیست سطح را روغن کاری نماییم.